کد مطلب:153790 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152
نامه یزید به والی مدینه
در این وقت یعنی هنگام مرگ معاویه، ولید بن عتبة ابی سفیان پسرعموی یزید فرماندار مدینه و عمرو بن سعید بن عاص فرماندار مكه و عبیدالله بن زیاد والی بصره و نعمان بن بشیر انصاری والی كوفه بودند، یزید بمحض آن كه به جای پدر نشست به پسرعمویش ولید بن عتبه نوشت كه معاویه هلاك شده و او را دستور داد از مردم مدینه برای وی بیعت بگیرد و در نامه كوچكی هم نوشت كه حسین و عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر را احضار نموده و از آن ها بیعت بگیر و اگر بیعت نكردند آن ها را گردن بزن و سرشان را برای من به شام بفرست و وصیت و سفارش پدرش را درباره پرهیز از كشتن حسین (ع) نادیده گرفت.
چون نامه یزید به ولید رسید از مرگ معاویه ناراحت گردید و به سراغ مروان فرستاد و او را احضار و نامه را با او در میان نهاد و به مشورت پرداخت مروان گفت مصلحت را در این می بینم كه آن ها را بخواهی و قبل از اینكه از مرگ معاویه با خبر شوند از آنها بیعت
بگیر و اگر بیعت نكردند گردنشان را بزن زیرا اگر از مرگ معاویه آگاه شوند هر یك به سوئی خواهند رفت و در آن جا اعلان مخالفت می كنند و مردم را به بیعت خود می خوانند.
چون نامه یزید به ولید رسید از مرگ معاویه ناراحت گردید و به سراغ مروان فرستاد و او را احضار و نامه را با او در میان نهاد و به مشورت پرداخت مروان گفت مصلحت را در این می بینم كه آن ها را بخواهی و قبل از اینكه از مرگ معاویه با خبر شوند از آنها بیعت
بگیر و اگر بیعت نكردند گردنشان را بزن زیرا اگر از مرگ معاویه آگاه شوند هر یك به سوئی خواهند رفت و در آن جا اعلان مخالفت می كنند و مردم را به بیعت خود می خوانند.